Ντομάτες στο μπαλκόνι αποδείχθηκαν μια αρκετά επιτυχημένη επιχείρηση. Αλλά ήρθε η ώρα των φθινοπωρινών ψυχρών και ήρθε η ώρα να μετακινήσουμε τους θάμνους κοντά στα ζεστά φωτεινά περβάζια. Πρώτα φύτεψα τους θάμνους του Χρυσού Μπαλκονιού σε διάφορες γλάστρες - το ριζικό τους σύστημα αποδείχθηκε πολύ συμπαγές, δημιουργώντας ακόμη και την εντύπωση ότι δύο θάμνοι ένιωθαν άνετα σε γλάστρες των ενός λίτρου.
Η βυσσινιά αναπτύχθηκε τόσο πολύ, που αναγκάστηκα να τη στηρίξω. Έτσι αποφάσισα να κόψω το κλαδάκι και να δοκιμάσω να ριζώσω τα κλαδάκια στο νερό. Δεν τα κατάφερα. Αντίθετα, οι σχεδόν φαλακρές Χρυσές Μπαλκονιές μόλις δύο εβδομάδες μετά τη μεταφύτευση έβγαλαν αρκετούς μπουμπούκια και καρπίστηκαν. Κατά τη γνώμη μου, οι ντοματιές είναι αρκετά διακοσμητικές, ειδικά όταν ωριμάζουν οι καρποί.
ντομάτες στο περβάζι
Κρίνω από τα ζωηρά σαρκώδη φύλλα και την έντονη σμαραγδένια απόχρωσή τους, ότι οι ντομάτες έχουν αρκετό φως και νιώθουν άνετα μετά τη μεταφύτευση. Στις μασχάλες των ξερών κλαδιών αναπτύσσονται αργά τα βλασταράκια. Τολμώ να ελπίζω ότι ο κορμός δεν θα παραμείνει γυμνός.
