Διάβασα αρκετές δημοσιεύσεις για τον οικιακό κηποκαλλιεργητή και την αγροτική τεχνική γενικότερα και παρατήρησα πόσες αντιφατικές συστάσεις δίνουν διαφορετικοί συγγραφείς. Γι’ αυτό, έλαβα υπόψη τις πιο σωστές κατά τη γνώμη μου οδηγίες (η πρόταση να ποτίζω τα φυτά με άλμη δεν μετράει :) ) και με βάση αυτές πραγματοποίησα μια εργασία για τα λάθη:
| Πώς το έκανα εγώ | Πώς να το κάνω σωστά |
|---|---|
| Μουσκέψα μικροσκοπικούς σπόρους μελίσσας και έστραγγου, οι οποίοι τελικά κόλλησαν σταθερά στη γάζα. Ήταν δύσκολο να τους μεταφέρω στο χώμα. | Αποδείχθηκε ότι δεν χρειάζεται να μουσκέψετε τους μικρούς σπόρους, απλώς τους ρίχνετε στην ανώτερη επιφάνεια του εδάφους, ελαφρώς υγραίνετε (π.χ. με ψεκαστήρα) και τους βάζετε κάτω από μεμβράνη, μέχρι να βλαστήσουν. Στη συνέχεια, πρέπει να καλύψετε τους σπόρους με έδαφος ύψους 2 εκ. |
| Αφαίρεσα τη μεμβράνη από τα φυτά ήδη 2 ημέρες μετά την σπορά. Αποφάσισα ότι δεν έχουν καθόλου αέρα. | Η καμπίνα σε μορφή γυάλινου καπακιού ή μεμβράνης χρειάζεται μέχρι να εμφανιστούν 2 αληθινά φύλλα στο σπορόφυτο. |
| Κράτησα τα φυτά πάνω σε καλοριφέρ. | Η πιο ευχάριστη θερμοκρασία για τις περισσότερες καλλιέργειες είναι από 16 έως 22 βαθμούς. Ωστόσο, σε ορισμένες πηγέςΜπορεί επίσης να σας αρέσειΠροσθήκη σχολίου |
