در بسیاری از کشورهای اروپایی، سنت خاصی برای درمان با آویشن وجود دارد. اسلاوها آویشن را به عنوان گیاه مقدس نامیده و با دسته‌های آویشن، تصاویری از مریم مقدس را تزیین می‌کردند. آویشن در پزشکی برای بیش از یک هزار سال شناخته شده است.
به عنوان مثال، در پزشکی سنتی ارمنی، عرق گیاهی از آویشن هنوز برای درمان یبوست، بیماری‌های کبد، و به عنوان اسپازمولیتیک استفاده می‌شود.
ایتالیایی‌ها زیتون‌ها را با آویشن مارینه می‌کنند و با آن حمام می‌کنند.
در پزشکی سنتی لهستانی، آویشن به عنوان یک ضدباکتری، آرام‌بخش و ضدالتهاب استفاده می‌شود، برای درمان روماتیسم، برونشیت، آسم، به عنوان عرق‌آور و شستشو چشمها در عفونت‌ها.
آویشن در قوطی کنسرو
پزشکان اتریشی از آویشن به صورت دم‌کرده یا عصاره برای درمان گاستریت، به عنوان یک ضدانگل طبیعی، برای نفخ، و برای غرغره کردن استفاده می‌کنند. به عنوان یک ضدالتهاب، آویشن بسیار مؤثرتر از بسیاری از داروهای شیمیایی است.
گل‌های آویشن در آلمان برای سرفه، به عنوان درمان زخم و معطر برای حمام‌ها استفاده می‌شود. روغن ضروری آویشن دارای خواص ضدباکتری و ضدویروسی قوی است، به لطف ترکیب شیمیایی منحصر به فرد خود ترکیب شیمیایی .
چای با آویشن حرکات روده را تنظیم کرده، تخمیر و اسپاسم‌ها را برطرف می‌کند و به طور کلی بر معده و روده تأثیر مثبت دارد.
دستورالعمل‌ها:
دم‌کرده آویشن. یک قاشق غذاخوری از برگ‌های خشک آویشن را با یک لیوان آب جوش می‌ریزند و به مدت 30 دقیقه روی بخار گرم می‌کنند. مایع تصفیه شده را 1-2 قاشق غذاخوری سه بار در روز می‌نوشند.
چای با آویشن. یک قاشق چای‌خوری از گیاه را با آب جوش می‌ریزند و به مدت 10 دقیقه دم می‌کنند. می‌توان آن را با سایر انواع چای و افزودنی‌ها ترکیب کرد. تا سه فنجان در روز بنوشید.
ترکیب معده با آویشن. 20 گرم آویشن، 10 گرم رازیانه، 10 گرم نعناع فلفلی، 10 گرم گیاه زرد هزار.
ترکیب سینه با آویشن. 20 گرم آویشن، 10 گرم ریشه گل زودرس، 10 گرم آنیس، 10 گرم گیاه دوشاخ، 10 گرم رازیانه.
برای تهیه ترکیبات - 2 قاشق چای‌خوری را با 250 میلی‌لیتر آب جوش بریزید، 10 دقیقه دم کنید و سه فنجان در روز بنوشید.
عصاره آویشن را 1 قاشق چای‌خوری سه بار در روز مصرف کنید.
ممنوعیت‌ها: بارداری، نارسایی کلیه، تشدید زخم، آمفیزم، عملکرد کم غده تیروئید.
