خیار روی طاقچه یکی از سختترین سبزیجات برای پرورش است، به ویژه در شرایط کاشت در گلدان. با این حال، اگر نوع مناسب را انتخاب کرده و مراقبت منظم از گیاهان داشته باشید، میتوانید حتی در خانه نیز با اولین تلاش، محصول کوچکی را برداشت کنید.
انواع خیار برای طاقچه و بالکن
خیارها بر اساس نوع کشت به دو دسته تقسیم میشوند: خیارهای مخصوص گلخانه و انواع مخصوص زمین باز. همچنین خیارهایی با قامت بلند و “ردیفی” وجود دارند که برای ما مناسب نیستند. انتخاب خود را به انواع گلخانهای محدود کنید. معمولاً این نوعها نیاز به گردهافشانی ندارند و محصول خوبی از خیارهای اندازه متوسط میدهند.
انواعی مانند: کوتاه، چشمهراه، کورنیشون، بچه، کودک، کوتاهقد، نینی کوچک، بالکنی، کولیبری (Hummingbird) با چنین نامهای تجاری، به ندرت شاخههای جانبی میدهند و بسیار مناسب برای شرایط ما هستند.
بوتههای خیار کاملاً تزئینی هستند و در شرایط مناسب، میوههای زیادی تولید میکنند. به طور معمول، اینها انواعی هستند که زودرس هستند و بیشتر محصولات خود را در سه هفته اول باردهی ارائه میکنند. این قطعاً یک مزیت است، زیرا در شرایط داخلی نیازی به مبارزه با آفات ندارید - بیماریها فرصت انتشار پیدا نمیکنند.
با توجه به انواع و هیبریدها، ممکن است زیاد تخصص نداشته باشم، اما با مطالعه انجام شده برای این مقاله، متوجه شدم که تمام خیارهای کوچک (چه از نظر میوه و چه از لحاظ گیاه) هیبریدهایی از نوع F1 هستند. به این معنی که نمیتوان بذر از آنها جمعآوری کرد، اما گیاهان نوید باردهی خوب، مقاومت در برابر بیماریها و شرایط نامطلوب، و همین اندازه و شاخهدهی اعلام شده در بستهبندی بذرها را میدهند.
کاشت بذر خیار
- انواعی که در بالا پیشنهاد شدند، در گلدانهای ۲ لیتری یا کانتینرهای گل برای چند بوته به خوبی رشد میکنند. در یکی از وبلاگهای خارجی دیدم که انواع کوتوله در گلدان یک لیتری نیز خوب رشد میکنند، اما من چنین ریسکی نمیکنم.
- وقتی دمای روز به ۲۲-۲۴ درجه و دمای شب به کمتر از ۱۵ درجه نمیرسد، میتوانید بکارید. به عبارتی، میتوانید در اواخر پاییز نیز بکارید، اگر نور اضافی دائمی برای گیاه فراهم کنید، اما بهتر است تا فصل بهار منتظر باشید.
- خیار به خاک حساس است. بهتر است ترکیب را خودتان آماده کنید: مخلوط ۱\۱ از رس، تورب، کود حیوانی پوسیده و کود کمپوست کاملاً پوسیده. اگر از خاک بازدید شده استفاده میکنید، آن را با کمپوست غنی کنید - ۱\۱. میتوانید مقدار کمی آهک به خاک اضافه کنید - بیش از یک پینچ برای هر گلدان نباشد.
- قبل از کاشت، خاک را مرطوب کنید و یک لایه نازک زهکشی در ته گلدان قرار دهید.
- میتوانید بذر خیار را مستقیماً در گلدان بزرگ بکارید، یا از گلدان تورب یا حتی پوسته تخم مرغ استفاده کنید. وقتی اولین برگهای واقعی ظاهر شدند، میتوانید آنها را مستقیماً با پوسته به گلدان منتقل کنید.
- توصیه میشود دانهها را با پرمنگنات پتاسیم ضدعفونی کنید، اما اگر عامل بیماریزا زیر پوسته دانه باشد، چنین ضدعفونیای بیفایده است. دانهها را به مدت ۱۵ دقیقه در محلول صورتی پرمنگنات پتاسیم بخوابانید. علاوه بر این، از ۲-۳٪ پراکسید هیدروژن (دانهها را به مدت ۵-۷ دقیقه در آن قرار دهید) و فیتوسپورین نیز استفاده میشود.
- دانهها را خشک کنید.
- دانهها را ۱ سانتیمتر عمق کاشته، خاک را اسپری کنید و منتظر اولین جوانهها باشید و آن را با پوشش پلاستیکی بپوشانید. تهویه کنید و وضعیت رطوبت خاک را بررسی کنید.
- به محض ظهور نشاها، آنها را در روشنترین مکان قرار دهید، اما در ساعات بسیار گرم سایه بدهید تا نسوزند.
- پس از ۲ هفته میتوانید از یک کود بسیار رقیقشده استفاده کنید.
- خیار به رطوبت نیاز دارد. آبیاری فراوان یک روز در میان یا هر روز صبح یا عصر در گرمترین روزها. آبیاری از زیر گلدان ترجیح داده میشود. خیار، اسپری کردن را در صبح و عصر که نور خورشید مستقیم تهدید نمیکند، بسیار دوست دارد. این همچنین یک پیشگیری از کنه تارعنکبوتی است.
چگونه خیارها را به تکیهگاه ببندیم
برای اینکه ساقهها ظاهر شگفتانگیزی داشته باشند و بتوانند وزن میوهها را تحمل کنند، باید آنها را به یک تکیهگاه یا شبکه ببندید. ساقه اصلی باید تقویت شود، در حالی که شاخههای جانبی آزاد هستند تا به هر جهتی که میخواهند رشد کنند. شاخههای عقیم که نور گیاه و میوهها را میگیرند، میتوانند حذف شوند.
برداشت محصول
میوهها را قبل از اینکه رشد بیش از حد داشته باشند، بردارید. هر چه زودتر بچینید، زودتر گلها و میوههای جدید ظاهر خواهند شد. اولین برداشت ممکن است در ۷-۸ هفته انجام شود و این بستگی به نوع خیار و شرایط آبوهوایی دارد.
دستهایم هنوز به خیارها نرسیدهاند، اما دو بوته گوجهفرنگی دومین فصل خود را آغاز کردهاند، پس از اینکه به خوبی زمستان را روی طاقچه پشت سر گذاشتند . اکنون دارند با رشد از پاچوشها شکوفه میدهند.