روی طاقچه خانه‌تان می‌توانید چابر را از بذر در گلدان پرورش دهید. بوی برگ‌های چابر ترکیبی از عطر مرزنجوش، آویشن و پونه کوهی است و مزه‌ای کمی تند دارد. پرورش چابر در خانه سخت نیست - بذرها به‌خوبی جوانه می‌زنند و سریع رشد می‌کنند (در مدت ۱۰ روز در دمای ۲۵ درجه).
چابر گیاهی یک‌ساله است. تنها گونه “زمستانی” چابر چندساله محسوب می‌شود. عطر چابر آن‌قدر قوی است که یک بوته برای کل فصل کافی است. تمام چیزی که چابر برای رشد مطلوب نیاز دارد، نور، آبیاری مناسب، خاک سبک و حاصلخیز و یک گلدان کوچک با زهکشی مناسب است.
اگر می‌خواهید در زمستان سبزی تازه داشته باشید، باید تا اواخر ماه اوت چابر بکارید. چابر به نور خورشید زیادی نیاز دارد تا بتواند قدرت و شادابی خود را به‌دست آورد. برای اینکه بوته شاخه‌های بیشتری بدهد و بلند و نازک نشود، باید شاخه‌های بلند را نوک‌گیری کرده یا کوتاه کنید.
رطوبت خاک را کنترل کنید - نباید به چابر اجازه دهید که خشک شود.
بذرها را نباید بیشتر از نیم سانتی‌متر عمق بکارید. تا زمان جوانه‌زنی، گلدان را با یک پوشش پلاستیکی بپوشانید. وقتی جوانه‌ها رشد کردند، مقداری خاک به گلدان اضافه کنید. ممکن است بوته به یک تکیه‌گاه احتیاج داشته باشد.
نیازی به کود دادن به چابر نیست، اما اگر بار دوم در همان خاک کاشته شود، به کود معدنی و بیوهیوموس نیاز خواهید داشت.
به‌عنوان یک ادویه، چابر برای غذاهای ایتالیایی مانند لازانیا، اسپاگتی، سس‌ها، برنج و پیتزا ایدئال است. اگر نتوانستید سبزی را تازه مصرف کنید، با خیال راحت آن را خشک کنید - حتی جالب‌تر خواهد شد. چابر دارای مجموعه‌ای از خواص مفید است.
