گوجه‌فرنگی‌ها در بالکن تجربه‌ای کاملاً موفقیت‌آمیز بودند. اما با فرارسیدن سرمای پاییزی، وقت آن رسیده بود که بوته‌ها را به نزدیکی طاقچه‌های گرم و روشن منتقل کنم. ابتدا، بوته‌های گوجه‌فرنگی طلایی بالکن را در گلدان‌های جداگانه کاشتم - ساختار ریشه بسیار فشرده بود، به‌طوری که به نظر می‌رسید حتی در گلدان‌های یک لیتری دو بوته احساس خوبی داشتند.
گیاهان ویشِنکا آنقدر بزرگ شدند که مجبور شدم آن‌ها را به نخ ببندم. بنابراین تصمیم گرفتم ساقه را قطع کنم و شاخه‌ها را در آب ریشه‌دار کنم. موفق نشدم. اما گوجه‌فرنگی‌های طلایی بالکن که تقریباً بدون برگ مانده بودند، تنها دو هفته بعد از جابجایی چند جوانه زدند و میوه‌ها شروع به رشد کردند. به نظر من، بوته‌های گوجه‌فرنگی کاملاً تزئینی به نظر می‌آیند، به‌خصوص هنگامی که میوه‌ها می‌رسند.
گوجه‌فرنگی روی طاقچه
با توجه به برگ‌های گوشتی سرحال و رنگ زمرّدی روشن آن‌ها، به نظر می‌رسد که گوجه‌فرنگی‌ها بعد از جابجایی نور کافی دریافت کرده و شرایط راحتی دارند. در فرورفتگی‌های شاخه‌های خشک‌شده، فرایند رشد شاخه‌های جدید به آهستگی پیش می‌رود. امیدوارم که ساقه گیاه بی‌برگ نماند.
گوجه‌فرنگی‌ها بعد از زمستان روی طاقچه
درباره اینکه گوجه‌فرنگی‌ها چگونه زمستان را پشت سر گذاشتند، در مقاله گوجه‌فرنگی‌ها روی طاقچه زمستان را گذراندند! بخوانید.
