JaneGarden
  1. Ana Sayfa
  2. Toprak ve Gübreler
  3. Yeşil Gübreleri Ne Zaman ve Nasıl Ekmek ve Biçmek

Yeşil Gübreleri Ne Zaman ve Nasıl Ekmek ve Biçmek

Önceki makalemde yeşil gübrelerin nasıl yetiştirileceğine dair birkaç yöntem üzerinde durdum, ancak yeşil gübrelerin nasıl, ne zaman ekileceği ve ne zaman biçileceği konularına dikkat etmedim. Bu eksikliği gideriyorum.

Beyaz hardal tohumu Beyaz hardal tohumu

Yeşil Gübreler Nasıl Ekilir

Yeşil gübrelerin ekimindeki en iyi kısım, bunun ne kadar kolay olduğu. Toprağın özel bir hazırlığına, çukurların açılmasına veya gömülmesine (bu tamamen isteğe bağlıdır) ihtiyaç yoktur. İdeal seçenek, ürünün hasatından hemen sonra ekim yapmaktır; toprağın hafif ve nemli olduğundan emin olun. Yeşil gübrelerin en büyük avantajı, çoğu yeşil gübre bitkisinin kesilmiş çimlerin üzerine ekilebilmesidir; bu durumda, çimlerin üzerine bir halde geçerek nemlendirmek yeterlidir. Bu yöntemle beyaz hardal, yeni çiftçiler tarafından özellikle tercih edilir, ayrıca güçlü bir kök sistemi bulunan rye (çavdar) bitkisi de başarılı bir şekilde yetişir.

Çavdar Çavdar kök sistemi

Elle ekim sırasında etkili olacak bir dizi işlem:

  • Seçtiğiniz yeşil gübre için dekara gerekli olan tohum miktarını öğrenin (aşağıdaki tabloya dikkat edin).
  • Ekim alanını belirleyin ve bu alan için tohum ağırlığını hesaplayın.
  • Tohumları iki parçaya bölün. Eğer tohumlar küçülse, bunları kum ile karıştırın.
  • Alanı yabancı otlardan temizleyin ve üstünde tırmık geçin.
  • Alanın bir yarısına tohumları dağıtın, ardından alan boyunca dik açılarla hareket ederek diğer yarısını dağıtın.
  • Ekim malzemesinden tasarruf etmemek önemlidir, çünkü yeşil gübrelerin üstlenmesi gereken bazı görevler tamamlanamayabilir. Bu, gereksiz bir güç, zaman ve para kaybıdır. Önerilere uymaya çalışın.
  • Büyük tohumlar, tırmık veya toprak düzleyici ile kolayca açılan sıralara ekilmelidir.

Bir diğer önemli nokta ise yeşil gübrelerin mineral gübrelemeye ihtiyaç duymasıdır. Yeşil gübreler altına mineral gübre eklemek oldukça akıllıcadır, çünkü bunlar organik madde içerisinde toprağa geri dönecek ve bakteriler, bunları meyve bitkilerine “doğru” bir şekilde geri dönüştürecektir.

Yeşil Gübreler Ne Zaman Ekilir

Yeşil gübrelerin ekimi için dört ana seçenek bulunmaktadır. Yeşil gübrelerin ne zaman ekileceği, birkaç faktöre bağlıdır: kişisel istek ve tercihler, mevsim, bitki türü ve onun üzerinden yetiştirilecek olan kültür ile diğer bazı etkenler.

Yeşil gübrelerin ekim normları Kaynak: Managing Cover Crops Profitably tablosu

Kışlık Yeşil Gübrelerin Sonbahar Ekimi

Genel kural: iklim koşullarına bağlı olarak, kışlık yeşil gübreler 15 Eylül ile 1 Kasım arasında ekilebilir.

Sezonun sonunda, son hasat sonrası alan kışlık yeşil gübre ile, örneğin çavdar veya buğday ile ekilir. Bu kültürler, toprağı kış boyunca erozyondan korur ve maksimum nemi tutar. Erken meyve bitkilerinin dikiminden 2-3 hafta önce, yeşil gübre biçilir ve toprağı zenginleştirmek için gömülür; bu, toprağa azot sağlamak ve yararlı mikroorganizmaları ve solucanları beslemek için önemlidir.

Ayrıca, “iki haftalık ara” kuralı için başka bir neden vardır - bitkiler arasındaki allelopatik etki. Bu özellik, yeşil gübre bitkileri arasında neredeyse hiç incelenmemiştir. Çiftçiler, tüm bilgileri sadece deneyimler yoluyla edinir. Bublik’in “Melanj Bahçesi” adlı eserinde bununla ilgili bir bölüm bulunmaktadır, ancak lyriğe dair hiçbir belgesel kanıt yoktur. En sık olarak, çavdar, yulaf, sorgum ve sudan otu kök salınımlarının meyve bitkilerine olumsuz etkilerinden bahsedilmektedir; bu, minimum parçalanma süresine dikkat edilmeden yapılırsa.

Sudan otu Sudan otu

Birçok çiftçi, tahılların çok güçlü kök sisteme sahip olmasından şikayet etmektedir, özellikle çavdar. Tüm avantajlarına rağmen, bu, toprağın elle işlenmesinde sorun yaratabilir, eğer çok fazla büyümesine izin verilirse. Bazı çiftçiler tahıl ekiminden vazgeçmez; sadece erken ürünlerin hasatından hemen sonra - soğan, sarımsak, lahana gibi - ekim yaparlar ve sonbaharda gömülür.

Kışlık Olmayan Yeşil Gübrelerin “Kış İçin” Ekimi ile Erken İlkbahar Çıkışları

İlk donlar geldiğinde, neredeyse her şey ekilmektedir, bahar çıkışlarını sağlamak amacıyla (her zaman başarılı olunamaz; sonbahar-kış dönemi birçok etkene açıktır). En iyi kışlık yeşil gübreler arasında yulaf, yağ bitkileri, mercyum, kanola, soya ve hardal sayılmaktadır. Önceden “taraklanmış” toprağa, ilk donların sırasında ekilir; bu, kısa bir ısınma döneminde oluşan çıkışlardan ve farelerden kaçınmak içindir.

Kısa ve Orta Dönemlik Yeşil Gübrelerin Ekim Dönemi

Plan şöyle olabilir: karların erimesinden sonra, ısınmış toprağa hızlı büyüyen yeşil gübre, örneğin facelia, beyaz hardal, yağlık turp, donnik ekilir. 35-40 gün sürede büyüyen bitki seçin. Daha sonra, yeşil gübre toprağa gömüldükten sonra yaklaşık 2-3 hafta geçmelidir. Meyve bitkilerini dikmek mümkündür. Erken hasat edilen bitkilerin ardından yeşil gübre tekrar ekilir. Bu senaryo, hava koşulları ve ekim planlarınıza bağlı olarak gerektiği kadar tekrarlanır.

Hardal yeşil gübre Hardal tarlası

Çok yıllık yeşil gübrelerin ekimi

Çok yıllık yeşil gübreler, işleme yapmadan, verimli bir toprak katmanı oluşturmanın uzun vadeli perspektifi ile ekilir. Yeşil gübreler aracılığıyla terraforming’in nasıl gerçekleştiği, serinin ilk makalesinde ayrıntılı olarak açıklanmıştır.

Lupin yeşil gübre İsviçre'de çok yıllık lupin tarlası.

Çok yıllık yeşil gübrelerin tırpanlama ve gömme işlemleri, kültürel bitkilerin ekiminden bir sezon önce yapılmalıdır. Çok yıllıkların en az iki yıl büyümesi ve en geç beş yıl içerisinde hasat edilmesi önerilir. Toprak yeşil fall içinde kalırken, fazla büyüyen bitkiler kesilmelidir, ama kökünden değil. Gübrelerin kontrolsüz yabani otlara dönüşmemesi için çiçek saplarının temizlenmesi mantıklıdır. Kesilen yeşil kütleyi aynı yerde mulç olarak bırakmak mümkündür, ancak çürüyerek kompost yığınına dönüşmesi çok daha faydalı olacaktır; bu kompost, meyve dikimi sezonunda bu aynı tarla üzerine kullanılacaktır. Bu fazla yeşillikle kültürel bitkileri ve yanındaki tarla aralarını mulçlamak mümkündür.

Yeşil gübre karışımı Baklagil ve tahıl yeşil gübre karışımı.

Yeşil gübrelerle çalışmanın seçenekleri farklı alanlarda birleştirilebilir, baklagil karışımları, baklagil-ot karışımları, karışık otlar ile denemeler yapılabilir. Hazır karışımlar satılmaktadır; bunların bileşimi klasik olarak kabul edilmektedir - viko-yulaf karışımı, hardal-yağlık turp, kışlık tahılların karışımı.

Gömülmeli mi?

Yeşil gübrenin gömülmesinin şart olmadığı yönünde bir görüş vardır; her şey zaten çürür. Gerçekten de, kış boyunca gömülmeden bırakılan yeşillik er geç çözünür ve büyüme döneminde biriken bütün azotu amonyak biçiminde atmosfere salar. Kışın solucanlar bu otların altında donmuş üst tabakaya çıkamayacakları için bu da bir dezavantajdır. Her ne kadar humus birikimi daha verimli olsa da, K.I. Dovban’ın yazdığı gibi, içindeki besin maddeleri mineralize olur ve meyve bitkilerine bir sonraki sezon için döner, bu da mevcut hasadı etkiler.

Bu konuda deneme yapan tarımcılar, siyah toprak olmayan bölgelerde, hiç gömülmeyen yeşil gübrelerin humus seviyesini bile desteklemediğini, toprak yapısına az etki ettiğini, paranın boşa gittiğini aynı fikirde olduklarını ifade ediyorlar.

Yeşil gübrelerin ekim rotasında gömülmesi en azından kısmi olmalıdır. Çok iyi bir yeşil kütle varsa, bir kısmı komposta, bir kısmı mulç için kullanılabilir. Beyaz hardal ile ilk kez yeşil gübre uygulaması deneyen ebeveynlerimin örneği: sarımsak hasadından sonra bunu ektik, zamanla oluşan çiçek saplarını annem salataya kesti. Zengin yeşilliği 3 parçaya ayırdık: bir kısmı orada gömüldü (10 cm), bir kısmı komposta gitti, bir kısmı ise hasat edilen erken domateslerin altına yerleştirildi. Bu arada, on yıldan fazla bir süre boyunca hiç iyileşmeyen ince topraktan oldukça memnun kaldılar.

Bir başka soru - hemen gömmek mi, yoksa biraz kurumasını beklemek mi? Taze biçilen yeşilliğin gömülmesi hızlı bir çürümeyi ve meyve bitkilerine beslenmeyi teşvik eder; azot kaybı minimum olacaktır. Eğer gübrenin toprak içine gömülmeden önce biraz kurumasına izin verilirse, çürümeye süreci daha yavaş ilerler; bu süreçte topraktan azot kullanılacaktır (saman toprakları gerçekten zayıflatır), ancak humus birikimi daha yoğun olacak (mikrobiyota tarafından beslenme için sindirme sürecinde organik-mineral oluşum).

Sonuç olarak, her iki seçenek de ihtiyaçlara bağlı olarak farklı topraklarda fayda sağlamaktadır.

Kışlık yeşil gübrelerin gömülmesi

Artık doğrudan gömme işlemine geçelim. Kışlık yeşil gübrelerin kesim zamanları, toprağın sıcaklığını, nemini, besin döngüsünü ve çürümeye bağlı kimyasal bileşimleri etkiler. Bu nedenle, kesim ve gömme işlemlerine duruma göre yaklaşılmalıdır.

Kışlık yeşil gübrelerin erken kesilmesinin avantajları ve dezavantajları:

  • Toprak nemini artırmak için daha fazla zaman kazanılır (kışlık tahıllar kurur ve bazı bölgelerde bu sadece olumlu bir durumdur).
  • Toprak daha hızlı ısınır; bu, yeşil kütlenin çürüyüşü sayesinde gerçekleşir.
  • Çürümüş ürünlerin sonraki bitkilere olan fitotoksik etkileri azalır.
  • Hastalık yapıcı organizmaların hayatta kalma oranı düşer.
  • Azot mineralizasyonu artar.
  • Yabancı otların köklenme olasılığı artar.

Kışlık yeşil gübrelerin geç kesilmesinin avantajları:

  • Yabancı otlar için daha az fırsat.
  • Canlı mulçlama.
  • Geç gömülen baklagil yeşil gübreleri toprağa daha fazla azot kazandırır.

Tahıl kışlık yeşil gübrelerin, ana bitkilerin ekiminden en geç iki hafta önce hasat edilmesi gerekiyor. Bu öneri sıkça karşılaşılır; ancak, zengin karbon içeren tahıllar hızlı bir şekilde çürümemektedir. Bekleme süresi 4-8 hafta arasında olabilir. Bu nedenle, kompostlama seçeneği hariç tutulmamalıdır. Köklerin çürüyüp gitmesine izin verebiliriz, yeşil biyokütle kompost yoluyla ve kültürel bitkilerin kısmi mulçlaması ile işlev görecektir. Yeşil gübreleri istediğiniz herhangi bir yöntemle temizleyebilirsiniz - biçme makinesi, düz kazıyıcı, motorlu tarım aleti, kültivatör… Biçilmiş yeşil gübrelerin yüzeyde işlenmeden bırakılması gerektiği yönünde bir görüş var; bu, doğal çayırlarda bulunan yabani otlar örnek gösterilerek savunuluyor. Mulç iyi bir şeydir, fakat tüm azot kaybolacak ve humus yitirilecektir. Eğer yeşilliği toprağa gömme fiziksel olarak mümkün değilse, büyük bir kısmını kompost yapın veya onlardan “yeşil sıvılar” - sıvı gübreler yapın. Domates gibi 400 gramlık seleksiyon meyve türleri, dev lahana, verimli patates gibi ürünler için doğal tarım kaynakları yeterli değildir. Bizim koşullarımızda, yeşil gübrelerin işlenmesi kesinlikle gereklidir, aksi takdirde tonlarca gübre ve komposta ihtiyaç vardır.

Kısa vejetasyon dönemine sahip yeşil gübrelerin işlenmesi, ekim döngüsüne katıldığında, çiçeklenmeden önce veya çiçeklenme sırasında gerçekleşmelidir; bu dönem bitkinin kütle ve su topladığı zamandır. Sapların sertleşmemesi ve besin maddelerinin üreme için harcanmaması adına, tüp, başak ve tohum oluşumuna izin verilmemelidir. Yeşil gübre, kolayca yabani ot haline gelebilir.

Sonraki makalelerde yeşil gübre bitkilerini türlerine göre inceleyeceğim: baklagiller , lahana ve tahıllar .

Yayınlandı:

Güncellendi:

Bir yorum ekle