Hangi yeşil gübrenin daha iyi olduğunu yalnızca bir bitki veya onun botanik ailesinin adı verilerek yanıtlamak mümkün değildir. Her yeşil gübrenin kendi özellikleri vardır ve farklı görevleri çözmektedir.
Yeşil Gübrenin Seçilmesi
Yeşil gübre olarak kabul edilebilecek çok sayıda bitki vardır. Bu nedenle, bahçelerinizin hangi yardıma ihtiyaç duyduğunu ve belirli bir bitkinin hangi olanakları sunduğunu belirlemek önemlidir.
1. Temel ihtiyaçları ve görevleri belirleyin. Yeşil gübreler ile elde edilebilecek genel hedefler arasında: toprağı azot ile zenginleştirmek, humus oluşturmak, toprak yapısını iyileştirmek, erozyonu önlemek, yabani otları kontrol altına almak, canlı veya budanmış mulç uygulamak bulunmaktadır. Ayrıca yararlı yırtıcılar için bir yaşam alanı sağlamak, toprak drenajını iyileştirmek, meyve ağaçlarını rüzgardan korumak isteyebilirsiniz.
Farklı yeşil gübrelerin görevleri ve verimliliği
Şunları kendinize sorun:
- Yeşil gübrelere ne kadar harcayabilirim?
- Ekimi nasıl yapacağım?
- Ne zaman ekim yapmayı planlıyorum ve o dönemde hava durumu ve nem bekleniyor?
- Alçak ve yayvan bir kaplama mı yoksa yüksek ve ince bir kaplama mı istiyorum?
- Yeşil gübrelerin dayanmak zorunda kalacağı aşırı koşullar nelerdir?
- Kış aylarını geçirecekler mi?
- Nasıl toplayıp yok edeceğim?
- Seçtiğim bitkiden hangi büyümeyi bekleyebilirim?
- Bununla ilgilenecek zamanım olacak mı?
- Gerekli aletlerim var mı?
Amaç, zaman ve yer belirlendikten sonra bitki seçmeye başlayabilirsiniz. Örneğin, yamaç bahçeleri ve bağlar erozyondan koruma ihtiyacını acilen hisseder. Kaplama bitkisi toprağı kurutmamaya, azot bağlamayı teşvik etmeye ve yararlı organizmaları çekmeye (fakat kemirgenler ve zararlılar için değil) yardımcı olmalı ve onun için özel bir bakım gerektirmemelidir. Burada toprak üzerinde olumlu etkisi olan kök sistemine sahip, az miktarda sürekli azot salınımı yapan dayanıklı, alçak bir çok yıllık bitki daha uygundur. Yukarıda tanımlanan görevler, üç yapraklı yonca çeşitleri tarafından yerine getirilmektedir. Üç yapraklı yonca ve annelik bitkileri karışımı da işe yarayabilir, tıpkı baklagil vikasının (nohut) yaptığı gibi. Hangi yeşil gübrenin sizin alanınıza daha uygun olduğunu yalnızca faktörlerin kombinasyonuna dayanarak belirleyebilirsiniz. En etkili tahıl ve cruciferous yeşil gübrelerin özellikleri, En İyi Cruciferous ve Tahıl Yeşil Gübreleri İncelemesi makalesinde mevcuttur.
Yamaç bağlarında hardal
Bir başka örnek. Erken hasat yapılmış lahana alanlarına marul, fesleğen veya ıspanak ekebilirsiniz. Mulçlama yapan, hızlı büyüyen ve yabani otlara fırsat vermeyen bir yeşil gübre mi lazım? Bu görevleri hardal ve facelia yerine getirir.
Hardal dostane bir halı gibi büyümektedir.
2. Ekim için yer ve zamanı belirleyin. Toprağı iyileştirme amacıyla yeşil gübre ekme yeri ve zamanı belirlemek zor olabilir. Kağıt üzerinde plan yapmak faydalı olabilir: bahçenizi çizin ve üzerine ekim tarihini ve tahmini hasat tarihini belirtin. “Kara çiğ” olarak bilinen dönemi yeşil gübre ekimi için kullanmalısınız. Yeşil gübrenin gölge dayanıklılığına dikkat etmek gereklidir - tüm üç yapraklı yonca çeşitleri, yıllık ray-gras (çim) ve vikalar gölgeye karşı daha az ya da daha çok dayanıklıdır.
Ara alanlarda ve yollar üzerinde dayanıklı, alçak bitkiler (üç yapraklı yonca gibi) ekilmesi önerilir.
3. Sulama. Dönemsel sulama mümkünse, herhangi bir yeşil gübre sorun çıkarmaz. Su, öncelikle ekim ve çıkma aşamasında gereklidir. Büyük tohumlu türler ve tahıllar suya daha çok ihtiyaç duyarlar. Örneğin, çavdar bataklık ve kil topraklarda kurtarır. Çok yıllık yeşil gübrelerden olan nenik, çok derin kökleri sayesinde kendi suyunu sağlar. Üç yapraklı yonca, hardaldan daha az su gerektirir.
4. Kışlayan, çok yıllık veya kısa büyüme dönemine sahip. Gelişim dönemine göre yeşil gübre nasıl seçilir? Aslında, bir sezon boyunca bu üç seçeneği de denemek mümkün ve gereklidir. Kışlayan yeşil gübreler, genellikle donlardan yaklaşık 6 hafta önce ekilir, kış tahılları biraz sonra ekilebilir. Kışlık ekim, ayrıca, erken hasattan sonra, nemli ve loosd toprak üzerinde yapılır. Eğer alanınız soğuk bir iklime sahipse ve sıcak dönem kısaysa, hasattan önce üç yapraklı yonca, yıllık ray-gras, çavdar veya vika ekebilirsiniz - öncelikle ekim sırasında kuşların dikkatini çekmemesi gerekmektedir. Kışlayan yeşil gübrelerin bir başka avantajı da ilkbaharda yabani otları baskılamasıdır.
Eğer rota döngüsü planlıyorsanız, kültür değişiklikleri arasında 3-6 haftalık bir ara olabilir. Hızla büyüyen hardal, karabuğday, darı, Sudan otu ekmek mantıklıdır. Bu şekilde, tarhları yabancı otlardan, erozyondan korur, biraz azotu geri döndürür ve toprak mikroorganizmalarını beslemiş olursunuz.
Yerli Lupin
Lupin gibi çok yıllık sideratlar, daha fazla yeşil kütle verir, özel bakım gerektirmez ve genel olarak tek yıllıklara göre birçok diğer avantaja sahiptir. Bunun dışında, “yeşil gübre” altında tarh en az iki yıl, tercihen 3-5 yıl boyunca bekletilmelidir. Çok yıllık sideratların kökleri, birkaç yıl boyunca çıkarılmazsa toprağın iyileştirilmesinde büyük bir rol oynar. Başarı için en önemli koşul, bitkilere tohum vermelerine izin vermemektir; aksi takdirde bunlar kontrol edilemeyen birer yabancı ot haline gelir. Baklagil sideratlarının derecelendirmesi, En İyi Baklagil Sideratları En İyi Baklagil Sideratları makalesinde detaylı bir şekilde ele alınmıştır.
5. Toprağın asitliğini ve yeşil gübre seçimini etkileyen diğer özelliklerini belirleyin. Önemli göstergeler arasında nem, asitlik ve toprak türü yer alır. En popüler sideratlar, geniş bir toprak yelpazesinde ve koşullarında hayatta kalır ve çalışır, bu nedenle siderat seçerken katı kurallar yoktur.
Çeşitli siderat yöntemlerinden hangisini seçeceğinizi merak mı ediyorsunuz? Sonraki makalede okuyun.
