رزماری در پزشکی از 2 هزار سال پیش استفاده می‌شده و هنگامی که از رزماری توانستند روغن اسانس را تقطیر کنند، محبوبیت آن بر بسیاری از داروهای مؤثر دیگر سایه انداخت. درمان با رزماری کاملاً توجیه‌پذیر است به خاطر ترکیب شیمیایی آن .
ملکه مجارستان ایزابلا با عصاره رزماری نقرس را درمان کرد و مد را به ترکیب کیمیاگری “آب ملکه مجارستان” معرفی کرد. عصاره رزماری برای ماساژ به منظور تسکین دردهای روماتیسمی و همچنین به صورت داخلی برای بهبود هضم استفاده می‌شد.
طرز تهیه عصاره رزماری از قرن پانزدهم: گل‌های تقطیر شده رزماری که با عسل تخمیر شده‌اند.
در ترکیب رزماری ماده‌ای به نام اسید کارنوزیک وجود دارد که از تخریب بافت‌های مغز در دوران پیری جلوگیری می‌کند و بیماری آلزایمر را پیشگیری می‌کند. این ماده اثر تخریبی افزودنی E250 بر روی نورون‌ها را کاهش می‌دهد و خطر ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد.
عملکرد دارویی رزماری:
- صفرا آور،
- مدر،
- تسکین‌دهنده درد،
- تقویت‌کننده،
- انرژی‌زا در زمان خستگی،
- تنظیم‌کننده دوره قاعدگی،
- در بیماری‌های کیسه صفرا، اختلالات گوارشی،
- در آنژین، برونشیت، آسم،
- نفخ،
- به صورت خارجی به عنوان کمپرس بر روی زخم‌ها، دمل‌ها، و جوش‌ها،
- برای شستشو در بیماری‌های زنان،
- شستشوی گلو و حفره دهانی.
روغن اسانس رزماری به حمام‌ها اضافه می‌شود و محلول الکلی روغن اسانس می‌تواند در حین ماساژ استفاده شود که به تسکین دردهای روماتیسمی کمک می‌کند. در زمان ریزش مو، عصاره رزماری به پوست سر مالیده می‌شود.
بوی روغن اسانس رزماری آرامش بخش است و عواقب استرس را کاهش می‌دهد.
روغن رزماری به صورت خانگی:
چند شاخه رزماری را در بطری قرار دهید، روغن زیتون را به آن اضافه کنید و آن را به مدت شش هفته در یک مکان خنک قرار دهید. سپس محصول به دست آمده را صاف کنید و روغن رزماری را در یک بطری قهوه‌ای که از نور محافظت شده است، بریزید.
چای با رزماری: 2 قاشق چای‌خوری برگ‌های خشک رزماری را با آب جوش بریزید، حداقل یک ساعت بگذارید دم بکشد، صاف کنید. قبل از غذا یک چهارم لیوان مصرف کنید. این چای برای شستشو و کمپرس‌ها، و همچنین سوزاندن ریزش مو مناسب است.
