Są dane, że rzeżucha była znana wielu narodów wcześniej niż pszenica. Ta cudowna, bardzo smaczna przyprawowa ziele rośnie nawet na mokrym papierze, dojrzewając w dziesięć dni.
Jej ostrzy, pikantny smak zawdzięcza unikalnemu składowi chemicznemu , bogatemu w jod i olej musztardowy.
Rzeżucha w medycynie tradycyjnie stosowana jest jako silny stymulator witaminowy, środek wzmacniający, moczopędny, wspomagający gojenie ran, antydepresant, naturalny antybiotyk i środek przeciwgrzybiczy.
Ponadto, leczenie rzeżuchą w połączeniu z lekami przeciwnowotworowymi działa jako silny antyoksydant, a dzięki dużej ilości witamin i kwasów tłuszczowych wspiera organizm jako całość.
Hipertensjolodzy obniżają ciśnienie pęczkiem rzeżuchy. Rzeżucha pomaga przywrócić wzrok, leczy infekcje górnych dróg oddechowych, stosuje się przy anemii.
Cukrzycy obniżają poziom cukru we krwi dzięki rzeżusze, a także rzeżucha pomaga w odchudzaniu.
Zewnętrzne zastosowanie rzeżuchy - w postaci papki z liści na rany, owrzodzenia, oparzenia, trądzik, czyhająca. Olej z nasion rzeżuchy można stosować tak samo, jak papkę.
Olej z rzeżuchy można zrobić samodzielnie: dowolny olej roślinny, który lubisz (na przykład olej rokitnikowy lub lniany) zmieszać z liśćmi rzeżuchy w stosunku 1:1 i pozostawić w ciemnym miejscu. Takim olejem można wykonywać masaż, smarować chore stawy i przyjmować wewnętrznie na czczo po łyżeczce dla wsparcia przy awitaminozie.
Wyhodować rzeżuchę w domu jest bardzo łatwo.
Zarówno liście, jak i nasiona najlepiej spożywać na surowo - dzięki temu otrzymujesz nie tylko mnóstwo korzystnych substancji, ale także błonnik.