Podłoże kokosowe dla siewek. Dobry wybór?

Uprawa siewek w glebie z własnej działki wiąże się z poważnym przygotowaniem i przeróbką tej gleby. Obecnie można wybrać alternatywę dla ziemi ogrodowej, i to niejedną. Jednym z wariantów jest podłoże kokosowe.

Mikrozielenina w tabletach Jiffy z trocin kokosowych

Chcę spróbować wyhodować pierwsze siewki na podłożu kokosowym (PK), przeglądałam badania naukowe. Dzielę się z wami moimi wnioskami.

Mogę od razu odpowiedzieć na pytanie z tytułu artykułu - tak, podłoże kokosowe dla siewek to dobry wybór. Postaram się omówić wszystkie niuanse, lista wykorzystanej literatury tradycyjnie na końcu artykułu.

Czym jest podłoże kokosowe?

To szczególnie przetworzona kokosowa włóknina, pokrywająca skorupę orzechów kokosowych. Owoce, które widzimy na półkach supermarketów, są już oczyszczone i nie mamy przyjemności dotknąć ich w ich pierwotnej postaci.

Dzięki szczególności rozmnażania palm kokosowych włóknina ewoluowała w mocne, nadmiernie porowate włókno, odporne na rozkład w słonej wodzie, gniliznę i zasiedlenie przez grzyby przez kilka lat.

Migracja orzecha

Odporność włókniny na wszystko wynika z wysokiej zawartości ligniny w składzie włókna - mieszaniny związków, w które przekształcają się zdrewniałe komórki roślinne.

Nie każdy mikroorganizm jest w stanie się odżywiać ligniną, a dla przytłaczającej większości mikrobiologicznych szkodników podłoże kokosowe nie jest przyjaznym środowiskiem do zasiedlenia. Niemniej jednak nie jest to sterylne! (6) Zarodniki grzybów i bakterii mogą swobodnie przenikać do włókien w trakcie przygotowania, pakowania, transportu i przechowywania i mogą długo czekać na odpowiednie warunki do zasiedlenia twoich siewek. Nie lekceważ [profilaktyki biopreparatami](

Produkcja torfu kokosowego to czasochłonny proces wymagający pracy ręcznej, obejmujący miesiące moczenia, fermentację za pomocą bakterii beztlenowych, parowanie i prasowanie. Ogrody szklarniowe na całym świecie silnie stymulują produkcję podłoży kokosowych, opracowywane są efektywne biotechnologiczne metody obróbki włókniny. Na przykład fermentacja z udziałem specjalnych białek (enzymów), które przyspieszają procesy przygotowania włókna do kilku dni, co pozwala na moczenie go w słodkiej wodzie (dlaczego to jest ważne, opowiem poniżej).

Zobacz film na temat przetwarzania włókien kokosowych:

Suszenie przyszłego podłoża przypomina prażenie ziaren kawy, ale w niższej temperaturze i z silnym nadmuchem. Bloki kokosowe tworzy się za pomocą pras hydraulicznych.

Surowce kokosowe to jeden z głównych napędów przemysłowych na Sri Lance, zapewniający utrzymanie ogromnej liczby pracowników. Kiedyś skorupy orzechów kokosowych tonami gnijne na wysypiskach (produkcja 12 000 000 ton rocznie, Nichols, 2013), teraz to wspaniały, tani materiał do hydroponiki, szklarni, produkcji dobrych materacy, geotekstyliów, dywanów i wielu innych ekologicznych produktów.

Wysypisko odpadów produkcyjnych

Podoba mi się sama idea wykorzystywania takiego materiału, dlatego chcę zrozumieć jego cechy i dowiedzieć się, czy stosowanie podłoża kokosowego dla siewek jest akceptowalne.

Podłoże kokosowe z punktu widzenia agrobioologii

PK jest bardzo dobrze zbadane. Wszystkie jego parametry, które są ważne dla uprawy siewek, opisane są poniżej.

Fizyczne, chemiczne i biologiczne właściwości podłoża kokosowego

Aby lepiej zobrazować, porównam z parametrami torfu sphagnowego.

Skład elementarny podłoża kokosowego

Stosunkowo wysoka elastyczność, odporność na ściskanie i utratę objętości z czasem w porównaniu do innych organicznych podłoży, takich jak torf i kora drzewna (Wever i van Leeuwen, 1995; Argo i Biernbaum, 1996). Wzrost biomasy na włóknie kokosowym jest wyższy niż na torfie i wełnie mineralnej (2).

W porównaniu z wełną mineralną (WM) i torfem, uprawa na włóknie kokosowym wykazuje najwyższe wchłanianie składników odżywczych przez rośliny, szczególnie siarki, potasu i fosforu. Wszystkie parametry związane z fotosyntezą (szybkość fotosyntezy (Pn), przewodnictwo stomatów (Gs), stężenie CO2 w interfejsie (Ci) i szybkość parowania (E)) są znacząco wyższe na podłożu kokosowym (2). To samo dotyczy masy owoców - w wymienionym wcześniej badaniu uprawiano pomidory, a zwiększona zawartość potasu w włóknie pozytywnie wpływa na przyszłe plony. Mimo że potas jest antagonistą wapnia i magnezu, w roślinach nie zaobserwowano niedoboru tych pierwiastków.

Należy pamiętać, że niedobór wapnia zawsze towarzyszy podłożom bezglebowym. Ten pierwiastek jest szczególnie ważny dla odporności pomidorów.

Podłoża kokosowe poprawiają ukorzenianie sadzonek i stymulują wzrost korzeni dzięki kwasom hydroksybenzoesowym, które powstają w procesie fermentacji włókna (Suzuki i in., 1998).

Z wyjątkiem rzadkich przypadków, włókno kokosowe nie jest produkowane specjalnie do ogrodnictwa, dlatego wszystkie jego właściwości mogą się znacznie różnić. Ważnym czynnikiem jest podwyższona zawartość soli sodowych, potasowych i chlorowych w włóknie. Przed przygotowaniem mieszanki konieczne jest przepłukanie podłoża w kilku wodach oraz obróbka azotem wapniowym i siarczanem magnezu. Włókno kokosowe można przepłukać zgodnie z instrukcjami na stronie Floragrowing i dowiedzieć się więcej o stabilizacji włókna kokosowego na blogu DragiGrow . Istnieje prawdopodobieństwo, że zakupisz już przygotowane podłoże kokosowe, o czym świadczyć będzie wysoka cena w porównaniu do innych produktów i odpowiednie napisy na opakowaniu. Buforowane podłoże nie może być tanie.

Badania polowe

Uprawa roślin na podłożu kokosowym często prowadzi do sprzecznych wyników. Zamienniki gleby różnie wpływają na różne odmiany tego samego gatunku - to samo podłoże działa inaczej, w zależności od tego, jaka odmiana jest na nim posadzona. Tradycyjne, mniej energiczne “stare” odmiany są znacznie bardziej wrażliwe na glebę niż nowoczesne hybrydy. Odmiany komercyjne i hybrydy w ogóle nie pokazują różnic podczas uprawy na torfie, biogumusie i włóknie kokosowym.

Wszystkie badania prowadzone są na czystych podłożach, bez przepłukiwania, buforowania, czy dodawania niezbędnych nawozów (o ile nie podano inaczej). Dlatego nie można twierdzić, że torf jest dobry, a włókno kokosowe złe - trzeba odpowiednio przygotować podłoże i na czas dodawać suplementy, wtedy nawet wełna mineralna Cię nie rozczaruje.

Ważny wniosek dotyczący nawadniania podłoża kokosowego został sformułowany w hiszpańskim badaniu (5). Zbyt dobre drenaż może prowadzić do odwodnienia gleby i powodować wzrost korzeni sadzonek, osłabiając jednocześnie część nadziemną rośliny. Włókno kokosowe zatrzymuje o 10-15% mniej wody niż torf z biogumusem. Istnieje prawdopodobieństwo, że włókno kokosowe wiąże azot, co prowadzi do niedoboru tego składnika w roślinach.

Jest jeszcze jeden problem wynikający z głównej zalety podłoża kokosowego - stres oksydacyjny spowodowany wysoką wentylacją. Nagromadzenie aktywnych form tlenu w chloroplastach i mitochondriach prowadzi do wybielania liści, selektywnej przepuszczalności błon komórkowych (zmniejszenie odporności). Rośliny walczą z tlenem poprzez produkcję specjalnych enzymów peroksydaz, co wiąże się z dużymi kosztami. Duża ilość powietrza może być niemniej szkodliwa niż jego niedobór.

Za i przeciw podłożu kokosowemu

Włókno kokosowe ma swoje własne cechy, które nie można jednoznacznie przypisać do zalet lub wad.

1. Włókno daje doskonałe rezultaty w przypadku siewek, ale tylko przy odpowiednim przygotowaniu podłoża (omówione powyżej) i precyzyjnym wprowadzaniu składników odżywczych oraz biopreparatów. Plusem jest to, że podłoże jest całkowicie kontrolowane, dla każdego gatunku roślin opracowano swoje normy wprowadzania składników odżywczych. Minusem jest konieczność samodzielnej nauki i czasu, aby to zrozumieć.
2. Rozwój systemu korzeniowego: dobre połączenie drenażu, wodoszczelności i wentylacji. Niemniej jednak, istnieje ryzyko stresu oksydacyjnego.
3. Neutralny poziom pH pozwala na pominięcie jednego etapu przygotowania gleby - alkalizacji. Raczej trzeba zwracać uwagę na kwasowość wody do nawadniania oraz wprowadzanych nawozów.
4. Minimalne ryzyko infekcji szkodnikami. Cechy fizykochemiczne włókna kokosowego minimalizują jego zasiedlenie przez patogenne mikroorganizmy i grzyby. Mikrofloorę należy zasiedlić samodzielnie (pałeczki siana, metaryzjum, trichoderma, azotobakteria). To powszechnie znane przekonanie, jednak niektóre badania wskazują na wysoki grzybowy i bakteryjny poziom włókna kokosowego (6).
5. Można używać przez kilka sezonów, po prostu susząc i ponownie namaczając, bez ponownego buforowania.
6. Wysoka zawartość soli sodowych i potasowych jest nieakceptowalna dla uprawy roślin na nieprzygotowanym podłożu “prosto z pudełka”.
7. Ryzyko immobilizacji wapnia, magnezu i żelaza, którego można uniknąć poprzez właściwe przygotowanie mieszanki. O niedoborach wiedzą wszyscy hodowcy znanego zakazanego rośliny. Opracowano dla nich specjalne mieszanki mineralne, które maksymalnie zaspokajają potrzeby podłoży kokosowych uwzględniając zwiększoną wymianę kationów, zmiany pH oraz opóźnienie wapnia, magnezu i żelaza.
8. Częstsze podlewanie, stała kontrola wilgotności. Podlewanie roślin w podłożu kokosowym jest praktycznie niemożliwe, co może być bezwarunkowym plusem dla małych powierzchni sadzenia.
9. Jakościowy blok kokosowy, przygotowany przez producenta w słodkiej wodzie z buforowaniem, kosztuje nieuzasadnione drogo dla ogródka hobbystycznego.
10. Kora, która nie przeszła jeszcze pełnej fermentacji, znacznie opóźnia azot. Możliwe, że dodanie do gleby preparatów biologicznych z aktywatorami azotu pomoże w odzyskaniu azotu przez rośliny(?).
11. Z biegiem czasu osiada, trochę bardziej niż torf, ale znacznie mniej niż gleba ogrodowa.

Jaki rodzaj podłoża kokosowego wybrać dla sadzonek?

Dla ogrodnictwa i kwietnictwa produkuje się kilka rodzajów podłoży, różniących się składem i frakcją: w postaci torfu, kawałków i włókna. Torf to sprasowany “pył”, który opada podczas przesiewania włókna. To właśnie jego sprasowuje się w kokoblocki z dodatkiem większych frakcji i niewielkiej ilości włókien. Taki grunt dobrze nadaje się dla sadzonek, ponieważ imituje naturalną glebę z cząstkami różnych frakcji.

Kawałki, torf i włókna

Kawałki kokosowe i włókna są dobre do mulczowania.

Bloki kokosowe, z których każdy kilogram może przekształcić się w 6-7 litrów rozluźnionego podłoża.

Jak poprawić podłoże kokosowe?

Przygotuj mieszanki na bazie kory z dodatkiem perlitu, wermikulitu, biogumusu, wermikompostu, wysterylizowanej ziemi ogrodowej, torfu. Jeśli chodzi o nawozy, nie ma uniwersalnego przepisu, poza obowiązkowym bufrowaniem Ca+Mg i dodatków żelaza.

Pamiętaj, kompost podnosi kwasowość mieszanki glebowej!

Niestety, będę musiał przygotować mieszankę “na oko”, ponieważ nie posiadam miernika EC do sprawdzenia przewodności elektrycznej, więc nie mogę przeprowadzić uczciwego warsztatu. Na YouTube jest jedno wideo z kompletnym przygotowaniem kokogrunty od hodowcy, znajdź je.

Swoimi wynikami podzielę się w maju, jeśli uda mi się coś wyhodować.

aktualizacja 22.10.20. Wyhodowałam swoje sadzonki w kokosie, chociaż bez grupy kontrolnej. Biorąc pod uwagę całkowity brak doświadczenia, wyszło całkiem nieźle: żadna siewka się nie rozchorowała. Główne błędy to za mała objętość pojemnika i wybór tego konkretnego pojemnika - kubeczki z spunbondu. Kategorycznie nie polecam. Przygotuję osobny materiał na ten temat. Czystego podłoża kokosowego już nie będę używać, ale jako poprawiacz jest niezastąpione. Można stworzyć prawie idealną mieszankę glebową , mając torf, kokos i perlit + 50% ziemi ogrodowej.

Literatura

Materiały są dostępne na GoogleDrive

1. Właściwości fizyczne różnych rodzajów pyłów kokosowych w porównaniu do torfu HORTSCIENCE 40(7):2138–2144. 2005.
2. Porównanie upraw w wiórach kokosowych, wełnie mineralnej i torfie dla produkcji pomidorów: bilans składników odżywczych, wzrost roślin i jakość owoców Front. Plant Sci., 02 sierpnia 2017.
3. Podłoża i ich analiza.
4. Ilość różnic między podłożem kokosowym przetworzonym i nieprzetworzonym Zarządzanie materią organiczną i kompost w ogrodnictwie Acta Hort. 1018, ISHS 2014.
5. Wpływ różnych podłoży na rolnictwo ekologiczne w rozwój sadzonek.
6. tradycyjnych gatunków solanaceae.
7. Właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne pyłu kokosowego, 1997.